Καναπίτσα ή Λυγαριά

 Η Καναπίτσα ή Λυγαριά (Vitex aqnus-castus L.) είναι ένας θάμνος φυλλοβόλος που αυτοφύεται κοντά σε ρέματα, ρυάκια και ποταμιές. Ένα ακόμα μελισσοκομικό φυτό που ανθίζει για μεγάλο διάστημα τον Ιούνιο. Προσφέρει μεγάλη ποσότητα γύρης που δυναμώνει τα μελίσσια  αλλά και συνάμα νέκταρ.  Σε χρονιές μεγάλης ξηρασίας η λυγαριά προκαλεί απώλειες στις συλλέκτριες μέλισσες γιατί το νέκταρ είναι πολύ παχύρρευστο και η γύρη κολλά στις κεραίες και τα μάτια των μελισσών σε βαθμό που δημιουργεί προβλήματα προσανατολισμού.

Φυτοφάρμακα και μέλισσα

Τους σύγχρονους κινδύνους για ένα ωφέλιμο έντομο, τη μέλισσα, ερευνά ο «Καταλύτης» της ΕΤ3, μετά την πρόσφατη απαγόρευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση τριών φυτοφαρμάκων, υπεύθυνων για τη μείωση του πληθυσμού των μελισσών. Η Χριστίνα Σιγανίδου συζητά με τη βιολόγο Φανή Χατζήνα για τους κινδύνους, που διατρέχουν οι μέλισσες και τις επιπτώσεις στον άνθρωπο και σε ολόκληρο το οικοσύστημα. Η εκπομπή, παρουσιάζει, επίσης, μία ελληνική καινοτομία, ένα απολύτως οργανικό λίπασμα αμινοξέων, που παρασκευάζεται στη Σίνδο. Κάντε κλικ στον σύνδεσμο: http://www.ert.gr/webtv/et3-enimerosi/item/13183-15-05-2013#.UZ0Ykcri9Pc ή στην εικόνα.

Το Παλιούρι και η ανθοφορία του

Μάιος  και το παλιούρι άνθισε. Εξαιρετικό ανοιξιάτικο μελισσοκομικό φυτό που δίνει καλές ποσότητες μελιού. Η ανθοφορία του δεν διαρκεί  πολύ παρά δυο εβδομάδες περίπου. Όμως το παλιούρι είναι και πολύ ευαίσθητο. Δεν θέλει ούτε δυνατούς ανέμους, ούτε βροχή κατά την διάρκεια της ανθοφορίας του. Οι βασίλισσες είναι εξαιρετικές που βγαίνουν κατά την διάρκεια της ανθοφορίας του παλιουριού. Πάντως γενικά το παλιούρι βοηθάει τα μελίσσια να σφραγίσουν μέλια που έχουν μαζέψει αυτό το διάστημα.

Σύμφωνα με  την παράδοση ο Πάλιουρας ήταν ένας εμποράκος που όποιος πέρναγε έξω από το κατάστημα του τον έπιανε από το μανίκι και τον τράβαγε μέσα με το ζόρι κάτι να του πουλήσει. Ήταν όμως τόσο τσιγγούνης που τα χρήματα τα κρέμαγε πάνω του αρμάθες και σε σακουλάκια. Όμως τον τιμώρησε ο θεός και τον έκανε φυτό. Φυτό φορτωμένο με άνθη μα όταν περνά ακόμα κάποιος δίπλα του με τα κυρτά αγκάθια του ακόμα τον αρπάζει σαν κάτι να θέλει να του δώσεις. Μετά το τίναγμα των λουλουδιών οι καρποί είναι σαν δεκάρες αρμάδες κρεμασμένες πάνω του.

Ανθοφορία Άγριας Φραγκοσυκιάς

Μάιος και η Άγρια Φραγκοσυκιά ή αραβοσυκιά, που είναι  

ένας παχύφυτος κάκτος ανθίζει. Τα άνθη της έχουν χρώμα ζωηρό κιτρινωπό, πορτοκαλί ή χρυσίζον. Εξαιρετικό μελισσοκομικό φυτό μιας και δίνει πολύ γύρη αλλά και πολύ νέκταρ. Οι μέλισσες δυσκολεύονται να κάνουν σβώλους την γύρη της.

Ευδοκιμεί σε θερμούς και ηλιόλουστους τόπους, χωρίς ιδιαίτερη προτίμηση στο έδαφος, αρκεί αυτό να μη είναι υγρό ή να στραγγίζεται καλώς, ήτοι σε βραχώδης, πετρώδεις, αμμώδεις ή ξηρές τοποθεσίες, σε αβαθή εδάφη ή μετρίου βάθους, φτωχά σε οργανική ύλη, οξέα ή ελαφρώς αλκαλικά, σε βουνοπλαγιές και, όπου άλλη καλλιέργεια είναι δύσκολος έως αδύνατος. Ιδανική για φράχτες και είναι αδιαπέραστη από φωτιά.  

Τόσο η φραγκοσυκιά όσο και οι καρποί της έχουν θεραπευτικές ιδιότητες για διάφορες παθήσεις του ανθρωπίνου οργανισμού.
Ως κατάπλασμα για την θεραπεία φλεγμονωδών αποστημάτων, την διόγκωση της σπλήνας, την ελονοσία, τους μώλωπες και την περιποίηση των τραυμάτων.

Για την θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας και της παχυσαρκίας.
Ως διουρητικό
Κατά της υπερτροφίας του προστάτη
Κατά της χοληστερόλης
Κατά του σακχαρώδους διαβήτη
Κατά της φλεβίτιδας
Κατά πνευμονικών παθήσεων

Άνοιξη 2013 και γέννα βασίλισσας

Η φετινή άνοιξη του 2013 εξελίσσετε πολύ καλά. Φύλλα άχτιστα που τοποθετήθηκαν προς το τέλος Απριλίου έχουν χτιστεί και έχουν γέννα από βασίλισσα.  Παραθέτω και μερικές φωτογραφίες…

 Φρεσκοχτισμένη κηρήθρα με γέννα.

   Φρεσκοχτισμένη κηρήθρα με γέννα.











 Φρεσκοχτισμένη κηρήθρα.

 Η βασίλισσα...

Ηλιακός κηροτήκτης

Σε μια αποθήκη ενός παλιού μελισσοκόμου που έχει πλέον φύγει από την ζωή βρήκα έναν ηλιακό κηροτήκτη. Τον έβαψα και τον έκανα καινούργιο. Έβαλα και λίγες παλιές κηρήθρες και πήρα το κερί. Με ένα καλούπι σιλικόνης έκανα μερικά φύλλα για να τα χτίσουν οι μέλισσες.  Πάντως οι παλιές κερήθρες 3 χρόνων και πλέον πρέπει οπωσδήποτε να αντικαθίστανται από νέες  για διαφόρους λόγους.  Δηλαδή, μπορεί να έχουν υπολείμματα φαρμάκων από θεραπείες που έχει κάνει ο μελισσοκόμος, να βοηθάνε στη μετάδοση ασθενειών μέσω μικροοργανισμών και τέλος από παλιές μαύρες κηρήθρες γεννιούνται μικρότερες μέλισσες μιας και το κελί μετά από κάθε γέννα μικραίνει. Οπότε μικρότερες μέλισσες  άρα ζουν λιγότερο και έχουν επίσης μειωμένη αποδοτικότητα.

Βέβαια, η εξαγωγή του κεριού από τις κηρήθρες μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους που θα αναπτύξω σε νέα ανάρτηση.